''Aaahh nerde o eski bayramlar'' diye başlayan bayram muhabbetlerinden birine daha başlamak üzereyiz. Nedendir acaba bu eski bayramlara olan özlem?Yada şöyle sorayım, neden yeni bayramlar eskiler kadar güzel olmuyor?Eski bayramlarda da hep eskiyi özlerlerdi.Bunun başı neresi? Hangi zamandaki bayram bu özlenip özlenip bitürlü tadına doyulamayan?
Halbuki teknoloji ilerledi, şeker çeşitleri kat be kat arttı, e büyüklerimizi de hep ziyaret eder el öpmelere gideriz, çocuklar yine yine mahalle mahalle koşuşturup bildik bilmedik tüm kapıları dolanıp şeker toplarlar....eeeee.... Nedir o zaman eski bayramları bulunmaz-ulaşılmaz yapan şey?...
Ama galiba ben cevabını biliyorum:
Eskiden bizler küçüktük. Minik, miniminnacıktık. Bir çocuğun hayattan aldığı tatla yetiştkin insansanınki bir olmuyor.
Çocukluğumda şeker toplamaya ben de bayılırdım. Yatağıma yattığımda, ertesi gün neler yapacağımı düşündükçe , gece uzar uzar ,sabah olmazdı bir türlü. Hele bir de bayram için babam yeni bir bayramlık kıyafet aldıysa ,bayramlıklar hemen yastık altına..Bayram sabahı babam erken kalkıp bayram namazına gider, bizde o arada yine erkenden Ramazan' dan sonraki ilk kahvaltı soframızı özene bezene hazırlar, babamın dönmesini beklerdik. Cümbür cemaat aile içi bayramlaşmanın ardından , o missss gibi taptaze demlenmiş çayın kokusunu ,ilk yudumu almadan önce ,içine iyiiicene bi çekip, kaynar kaynar çay bardardağını, iki parmak ucuyla biraz yamanaraktan tutup, hüüüürrrppp diye içmenin tadına varırdık. Kahvaltıdan sonra cebimize nadiren uğrayan harçlıklarımızla , kendimizi mahalle bakkalına zor atardık. Siz bilirmisiniz eline ayda yılda bir defa (işte bayramdan bayrama da olsa) fırsat geçirmiş bir çocuk bir seferde kaç tane kola içip, çikolata, şeker ve dondurma yiyebilir :) Emin olunki çokk fazla...
Ve bütün gün şeker ve çikolataya boğulduktan sonra akşam biraz hastalanılır... Anne tarafından iyileştirilip ayağa kaldırılan çocuk ertesi gün yine aynılarını yapar. Akşamları kolu komşu, tek yada bir-iki kanalı olan tv'de nostaljik Hacivat Karagöz-Meddah oyunları- Eğlence programları ...Bunlar bizim dünyamızdı..Ama babalarımız hep ''Nerde o eski bayramlar'' derlerdi.
Şimdi büyüdük, şeker toplamak istemiyoruz. Harçlık almıyoruz, artık veren taraftayız. Bayramlık elbise diye bişey yok. Komşumuz da yok. Karagöz'le Hacivat da artık daha modern. Zaten olsada izleyen yok....''Eski bayramlar çok daha güzeldi'' deme sırası bize geldi...
Şimdi çocuklarımız var. Onlar şeker topluyor, büyüklerin ellerini öpüp harçlık topluyorlar. Bayram için yeni kıyafetleri oldu diye seviniyorlar. Şeker ve karınları ağrıyana kadar çikolata yeyecekleri günü sabırsızlıkla bekliyorlar. Gezmelere gitmek için sabırsızlanıp, eve oyun çağına uygun çocuğu olan bir misafir gelsin diye bekliyorlar.Onlar için Şeker , bizim için Ramazan Bayramı oldu artık...
İşte benim naçizane, eski ve yeni Bayram kıyaslamam böyle.. Herkesin Şeker ve Ramazan Bayramlarını kutluyorum efendim....
3 yorum:
haklısın canım.
aslolan hergün ve her andan bayram sevincini çıkarabilmeye niyet etmek.
bayramın kutlu olsun
Evet sadece biz biraz büyüyoruz, biraz değişiyoruz .. Bayramlar yine güzel bence.. Dediğiniz gibi önemli olan eskiye özlem duyup tühlenmek değil, şimdikinin değerini bilmek.
Bugün bayramın ertesi günü ama yinede sizin de geçmiş bayramınız kutlu olsun:)
En az o elma sekerleri kadar talisin kardes,keske hep cocuk kalsaydik simdiki gibi cesitli olmasaydi sekerler onada raziydik,keske tek derdimiz dizimizdeki yara olsaydi.Benim icmde bi cocuk kaldi,hala islak gözlerle bana bakiyo,ben onu özlüyorum oda beni.
Yorum Gönder